Triduum Paschalne jest czasem wypełnionym bogactwem znaków i symboli. Jedne są oczywiste i dobrze przez kapłanów wyjaśniane, inne – znikają, są zacierane lub źle interpretowane. W tym gąszczu łatwo również przegapić znaczenia tych, do których się przyzwyczailiśmy lub nie zauważyć takich, które są przyćmiewane przez inne. Z pomocą liturgisty wybraliśmy kilka najciekawszych liturgicznych ciekawostek, które – mamy nadzieję – pomogą nam wszystkim bardziej świadomie uczestniczyć w tych najważniejszych chrześcijańskich Świętach.
Krzyżmo
Wbrew podobieństwu brzmienia słowo to nie ma związku ze słowem „krzyż”. Brzmi podobnie, ponieważ to polska kalka językowa łacińskiego słowa „chrisma”, oznaczającego „olej do namaszczeń” (od greckiego khriein – namaszczać). Nienależąca do Triduum Paschalnego Msza Krzyżma to zatem uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem biskupa, w czasie której poświęca się oleje do namaszczeń używane w sakramentach: Chrztu, Bierzmowania i Kapłaństwa.
Oleje
Chodzi o 3 oleje, które w osobnych bańkach zostają poświęcone. Przepisy mówią, że muszą to być oleje roślinne, a jeden z nich – właśnie „krzyżmo” ma być wonny. Najczęściej używa się tu oliwy z oliwek w wersji wonnej – z dodatkiem olejku eterycznego, zwykle różanego. Ten pachnący olej jest używany przy sakramencie Chrztu św.
Namaszczenie
To tradycja jeszcze starotestamentalna stosowana w 3 przypadkach: przy powoływaniu proroka, króla i kapłana. Zawsze stosowano tu olej wonny, synonim substancji drogocennej, wskazujący na wyjątkowy charakter namaszczanej osoby i jej funkcji. Można to dziś porównać do najdroższych perfum po 500 zł za flakonik. Rozrzutność wylania ich na kogoś wskazywała, że jest to ktoś wyjątkowy, bardzo wysoko postawiony.
3 funkcje, przy których namaszczenie takim olejkiem się stosowało spotykają się w osobie Chrystusa (Namaszczonego) – Kapłana, Proroka i Króla. Przywołuje się je również podczas obrzędu Chrztu św., gdzie przypomina się, że od Chrystusa tę godność mają wszyscy ochrzczeni.
Chcesz wiedzieć więcej? Kliknij TUTAJ